smierc

[lalaszafie]

Doslowna spiaczka i doslowne przebudzenie ale co jest co? i co ta doslownosc?
Po wypadku zapadlam w moja spiaczke to bylo jak chyba calkiem dobry sen: nie tam koszmarek tylko cos sie ladnie plecie.
A tu ni z tego ni z owego: Can u hear me? musialam mu odpowiedziec, ze tak bo zaczal ....."przebudzenie" nazywam sie dr cos (oswiadczyl) jetes w szpitalu takim a takim bo ulegla pani wypadkowi i wiecej chodzic nie bedziesz. Calkiem sporo informacji rzeczowy chlopak:) rozumie pani? musialam powiedziec, ze tak, bo dal mi spokoj i pewno poszedl "przebudzac" nastepnych albo moze lunch czy kawe a moze mial isc do domu...nie mam pojecia jaka to byla pora dnia, lub moze nocy ale nie sadze, zeby po nocy chialo mu sie przebudzac:)
No i zaczela sie jazda bez trzymanki....
Znieksztalcona przez morfine i co bardziej zakopane traumy rzeczywistosc zaczela mnie nachodzic, do dzis czasem klaryfikuje co bylo rzeczywistoscia a co moja projekcja....zawsze mialam z tym romantyczne trudnosci bo taka dobra i wyrozumila dla innych byla ze mnie dziewczyna...troche jej umarlo troche jej zostalo...cdn.

[Reklama]

[Nina2]

Doskonale. Masz kontynuować. (M.in. i tu.)

[Nina2]

Odczytuję: przebudzenie w szpitalu z narkozy do operacji.

Też mam podobne wspomnienie:
Budzę się z narkozy ogólnej (szpital w Chambéry, złamanie z przestawieniem trzech kości w łokciu w wyniku nieporozumienia z szamanem "małym guru z Chambéry"). Pielęgniarz (jak srebrzysto-niebieski anioł – takie były moje skojarzenia) wyciąga mi jakąś rurkę z nosa (? – prawie nie zauważyłam) i mówi "Zajmujemy się panią" – po czym zasypiam na nowo, spokojna. Po pewnym czasie podchodzi znowu i pyta o moją ocenę natężenia bólu, w skali od 1 do 10. Przyjął z zadowoleniem gdy odpowiedziałam: 1. (Byłam jeszcze zbyt oszołomiona by odpowiedzieć ułamkiem, np 1/2. Zdolność logicznego myślenia jeszcze była odłączona.) Ale myślą sprawdziłam zaraz ciało: ten tępy ból złamania w łokciu zniknął, złamana łapka została prawidłowo naprawiona.)
Starałam się przypomnieć sen, który w narkozie śniłam. Był wspaniały, szczęśliwy, z głębokiej podświadomości. Niespety, już byłam obudzona, pamięć snu znikła, zapamiętałam tylko dwa słowa z momentu przebudzenia: "couleurs... coiffure..."
Znaczenie (które od razu rozumiałam): polecenie, by bardziej cieszyć się życiem, kolorami, należy bardziej się bawić i doceniać uroki świata, zadbana fryzurka (pasemka?) też w tym dopomoże. Mam prawo, a nawet należy. "Za poważna" jestem na codzień.

Po kilku dniach furgonik z Karma-Lingu odebrał mnie ze szpitala. "Marco di Roma", wyglądał jak bandyta a był kinesterapeutą i potem mi masował zesztywniałą rękę.
Mnie – odebrali samochodem (no, było po drodze), ale w tym samym roku Sue-Amerykankę "zapomnieli" w Grenoble (i, choć alarmowała telefonem, samochodu po nią nie wysłali). Prywatna satysfakcja (choć może to nieładnie).
W drodze wspomniałam, że w narkozie śniłam cudowny sen. Oni zrozumieli.

[Nina2]

Teraz:

[Nina2]

[11ksiezyc]

[Nina2]

[11ksiezyc]

czesc osob, gdy mowie o wladzy, wyobraza sobie manipulacje, chec dominacji itd.
wladza jest moc oddychac, poruszac sie, porozumiewac
wszystko to co pozwala wplywac na otaczajaca rzeczywistosc, nasz kawalek swiata
to zdolnosc przekuwania naszego jestestwa na slad po nas
wladzy nie wolno sie wypierac, ani jej odrzucac
nie urodzilismy sie po to, by zalowac swoich urodzin
zyjemy dzieki wysilkowi nieskonczonej ilosci bytow i osob; mamy dzialac, by poprawiac ich byt
'nie spoczne, dopoki kazda istota sie nie uwolni'
sprzeniewierzenie sie temu podstawowemu prawu istnienia jest bardzo kosztowne

nie znaczy to jednak, ze mamy byc niewolnikami innych
mamy wybrac sami w jaki sposob dokona sie nasz wklad
pracujac z innymi, czy pracujac nad soba

'oddzielenie jest pozyteczna iluzja!' wolamy w Hunie
nie nalezy sie ludzic, ze nasz byt w jakikolwiek sposob oddzielony jest od bytu innych istot
to co zmienimy w sobie, ma wplyw na caly wszechswiat
to co przepracujemy skupiajac sie na innych, w nas samych wrasta i dojzewa

czym innym jest umyslowe 'rozumienie', czyli spostrzezenie, ze mozliwa jest skuteczna racjonalizacja
a czym innym jest przekroczenie swoich ograniczajacych uwarunkowan, by moc wskoczyc w stan umyslu, w ktorym mozliwe sa glebsze wglady - wyjscie ponad uwarunkowane przez swoje ludzkie ograniczenia postrzeganie

'chce zrozumiec wszystko!' (a dokladnie: chce wiedziec po co to) zadalem od stworzyciela
zajelo mi lata zrozumienie paradoksu, ze jako czlowiek nigdy wszystkiego nie obejme
wiedza o wszystkim jest domena boga
stan zaniku niewiedzy jest zblizeniem sie do bycia bogiem

sama sciezka jest zarowno uczeniem sie jak wykozystac najpelniej wszystko czym sie jest, swoje talenty i dyscypline, jak tez wyzbywaniem sie wszystkiego kim sie jest, by moc zblizyc sie do absolutu
'jak nagie dzieci na obcym polu'
my mozemy decydowac o samodyscyplinie i chodowaniu wartosci, ale ponad nami nalezy decycja jak oddamy wszystko, by moc stanac pomiedzy
'nawet ptaki maja schronienie pod galazkami, a syn czlowieczy nie ma zadnego' - urodzony czlowiekiem, wlasnego umyslu i ego nie moze bronic, by zblizyc sie do absolutnego

nie da sie jednoczesnie rozumiec i byc
jest sie po to, by przygotowywac sie do rozumienia, a gdy przychodzi czas na rozumienie nie wolno juz byc
w rozumieniu bycie i brak bycia sa tozsame
tak jak istnienie absolutu nie moze podlegac dyskusji: stwierdzajac, ze istnieje, odebralibysmy podstawowa ceche - bezistotowosc


wladza i skutecznosc sa wiec narzedziami sciezki, a sama sciezka jest owocem naszej wiary w jej istnienie
nie potrafimy sobie siebie wyobrazic innego niz znamy, wiec musimy siebie poznac, by moc sie zmienic
sciezka jest nam potrzebna, by nadac wymiar tej wedrowce wglab siebie
rozumiejac swoje postrzeganie, rozumiemy co postrzegamy
a kazda rzecz, ktora postrzegamy jest odbiciem absolutu
im wiecej postrzegamy, tym bardziej sami zblizamy sie do bycia absolutnym
boska perspektywa to suma wszystkich perspektyw; chcac pozostac czlowiekiem mozemy dostac tylko ograniczone ludzkie rozumienie i nawet gdybyby bylo rozumieniem najdoskonalszym wsrod ludzi, nie moze rownac sie boskiemu
prawdziwe rozumienie przychodzi wiec gdy nie chcemy rozumiec
'chce zrozumiec wszystko' jest tylko wolaniem o sciezke, dyscypline poznawania
im wiecej sie poznaje, tym wiecej pytan
Arystoteles uwazany jest za ostatniego czlowieka na Ziemi, ktory mogl posiadac wszelka wspolczesna mu ludzka wiedze
Smith, inzynier, tworca mlota parowego powiedzial, ze jest kwestia czasu, kilku dziesiecioleci, zanim ludzkosc posiadzie wszelka wiedze o otaczajacym nas swiecie

kazdy z nas ucieka przed jakimis lekami i marzy o punkcie, w ktorym nie ma juz pytan
dla czlowieka taki punkt jest jednak utopia i im wczesniej sie ja zrozumie, tym mniej czasu sie na nia zmarnuje
punktu bez pytan nie osiaga sie przez zgromadzenie wiedzy, bo ta wciaz rozszerza swoje granice, ale przez zmiane swojej postawy
wielu ludzi atakuje ta granice chcac ja zatrzymac, ale nie o taka wladze mi chodzi

mamy nie sluzyc naszym lekom i ograniczeniom, ale uniezaleznic sie od nich
byc zdolnym istniec niezaleznie od formy i tresci jaka stanie sie naszym udzialem
wladza jest potrzebna, by moc nawiazac kontakt z tym co istnieje, po to by zrozumiec w jakiej relacji jest to z nami, takimi jacy istniejemy
podazajac za tym zwiazkiem docieramy wreszcie do uwolnienia sie od siebie

zaskoczenie, to tylko odkrycie, ze czesc nas z powodu niewiedzy nie byla racjonalna
sukcesem jest uniezaleznienie sie od niewiedzy, a wiec pozbycie sie zbednych pogladow

[Reklama]