smierc

[cube]

Siemka ;)

Trochę mnie tu nie było, od lutego chyba, jeśli dobrze pamiętam.
Postanowiłem wpaśc i zobaczyc co ciekawego dzieje się u mamusi Niny i tatusia 11k ;) Zaglądam, a tu jakieś sexy i niezrozumiałe dla mnie skróty, jakby dwulatek rozpasał się na tym forum ;D Widze nasza ochrona rodzicielska (Nina i 11k) nie działa jak należy ;)

U mnie póki co okay. W marcu zapadłem na kolejną psychozę i w rezultacie trafiłem na dwa miesiące do psychiatryka i to nie byle jakiego, bo do krakowskiej kliniki uniwersyteckiej :) Są tam ludzie na poziomie, z klasą, profesjonaliści i atmosfera iście rodzinna, dlatego bardzo dobrze mi się tam żyło i wracało do zdrowia :)
Wakacje to czas spędzony w domu rodzinnym, czas bezczynności, depresji i prób samobójczych (bywa i tak ;) ). Od września znalazłem pracę w szkole, co prawda na pół etatu, ale zawsze to coś. Powoli wychodzę z depresji i czuję się już lepiej.
Najbliżyszy dla mnie czas to czas czekania, przetrwania i oczekiwania. Unoszę się jak milczący lotos na fafli wody, która sama mnie poniesie tam, gdzie moje miejsce. Ufnośc. Ufnośc to priorytet na teraz. Ufnośc i oczekiwanie. Także na to że będzie lepiej.
I jeszcze jedno. Może nie tyle wierzę, co uznaję za prawdopodobne wydarzenia 2012, więc nie ma się co spinac i szargac, ale w milczeniu oczekiwac na to co czas przyniesie. Ile nam czasu zostało? Może tylko dwa lata, a może i dłużej. Czas pokaże. Póki co, trzeba robic swoje.
Namaste :)

[Reklama]

[freelaw]

Wow... Kto na tym forum nie me/nie miał schizofrenii?

Ja nie mam/nie miałem sch. w zwykłym sensie ale te cierpienia przeżywałem. Coś jakbym miał schizofrenię bez urojeń, głosów itp w zwykłym znaczeniu i będąc cały czas przytomnym. Ufność i oczekiwanie to była moja dewiza przez ostatnie parę lat. I wciąż jest chociaż czuję się już całkiem inaczej. Ufność i oczekiwanie CHOĆBY NIE WIEM CO. I teraz naprawdę czuję się już całkiem inaczej.

Co do 2012, co dokładnie nazywasz "wydarzeniami"?

Pozdrowienia.

[cube]

2012?
Pewnie chodziło mi o katastrofy na skale światową związane z przebiegunowaniem Ziemi i odwiedzinami Nibiru. Co się dokładnie wydarzy, tego najstarsi górale nie wiedzą ;)

[Nina2]

Tam u Neuro podobno cos było, ale zmazal. A ze nie ma już możliwości usuwania całości (zabezpieczenie przed usunięciem postów 11k), wiec jego własne po wymazaniu wyglądają tak.
Niestabilność emocjonalna.
A ty możesz podać sprawozdanie z psychozy, depresji, prób samobójczych, pobytu w psychiatryku itp. Opis, ocena z boku, gdzie zrobiłem błąd w myśleniu, który powyższe stany spowodował itp. Zawsze nowe ciekawe doświadczenie, co może być pouczające dla Ciebie i innych.

I Ty i freelaw piszecie o ufności. Ufność do kogo/czego? To tez możecie rozwinąć.

[cube]

Mi chodzi o ufnośc wobec Istnienia, a także zaufanie wyższej Sile , która nas prowadzi.

[freelaw]

Nino, a o nadziei na co myślisz mówiąc: "Póki życia, póty nadziei"? Bo pewnie ja i Cube to samo mamy na myśli mówiąc o ufności. Nie do końca przytomne pytanie z Twojej strony czy wydaje mi się?

[Nina2]

Tak. Nadzieja czy nawet pewnosc. I moze ona ratuje nas przed schizofrenia.

[Zryty]

Cube nie rozumiem Twojego oswiecenia, jak jestes oswiecony to czemu ladujesz w psychiatryku?

[Nina2]

Bo powtarzamy od paru lat, że w naszym wypadku „oswiecenie” to tylko „wejscie w strumień”, taka gratisowa probka oswiecenia – i teraz trzeba się ciężko napracować żeby mieć na stałe czy choćby powtorzyć doświadczenie. Ale przynajmniej nam „mignęło” co jest w puli i o jaką stawkę gramy.
To tylko zupełny neptek może mysleć, że raz się oswiecił i wystarczy - odtąd może osiąść na laurach, odcinać kupony i się przechadzać w aureoli mistrza.
„Powinno być ustanowione prawnie, że kto znalazł Boga, może go zatrzymać” – westchnął Philip K. Dick. Niestety, ‘spiritus flat ubi vult’ (duch lata kędy chce).

[11ksiezyc]

gwoli scislosci nie ma scislej definicji oswiecenia
nawet w bardzo precyzyjnym buddyzmie w roznych tradycjach chodzi o rozne rzeczy
ogolnie lepiej mowic o wyzszej drodze duchowej niz o jakims wymyslonym punkcie
wiele osob podpina sie pod pojecie i uzywa je na swoj sposob interpretujac slowa mistrzow jak im pasuje
np. 'nie ma nic do zrobienia' w ustach mistrza jako o przejsciowym stanie bedacym w opozycji do ciaglego ganiania za pasjami i ucieczki przed lekami - czyli osiagniecie pewnego stopnia uwolnienia, w takiej konkretnej fazie, bywa interpretowane tak, ze zycie jest bardziej lub mniej swiadomym poscigiem za 'oswieceniem', ktore ma byc celem samym w sobie, co z kolei stawia je oba w opozycji

wg moich wierzen jesli ktos zakonczyl juz wszystko co mial do zrobienia to w sposob naturalny powinien 'wniebowstapic', przynajmniej oposcic cialo

oswiecenie oswieceniu nierowne
wiele osob juz po pierwszych przeblyskach czegos nowego, innego, glebokiego i duchowego zaczyna sie juz nim podniecac
poniewaz swiat zbudowany jest z energii, wyzsza swiadomosc musi prowadzic do pojawienia sie jakiegos szerszego postrzegania; samo jednak pojawienie sie siddhi nie swiadczy o jakimkolwiek oswieceniu
jak juz kiedys pisalem jestem za pozostawieniem tego slowa, bo jest zbyt szerokie, a w dodatku 'cudze', wywodzace sie z nienaszej kultury

najbardziej prawomocne wg mnie jest nazywanie oswieconymi ludzmi, ktorzy oczywiscie, choc w minimalnym stopniu sa wierni idealom bodhisattvy (a jest 13 stopni bodhisattvy) i przy tym sa gdzies przed wniebowstapieniem, ale po punkcie, ktory w slowach Jezusa nazwany byl 'uchem igielnym' (jeszcze po zeslaniu Ducha)
tj. punkt, w ktorym doswiadcza sie 'zaniku ego'
czlowiek musi byc wystarczajaco uwolniony, by dotrzec do stanu, w ktorym nie ma zadnej potrzeby robic cokolwiek, w ktorym wolny jest od przekonan na swoj temat, na temat potrzeb i powinnosci, w ktorym przestaje gdziekolwiek zmierzac
punkt, w ktorym zaczyna przekraczac siebie i myslac w nowy sposob oraz dostrzegac arbitralnosc swojego wczesniejszego myslenia
osiaga etap, na ktorym zaczyna laczyc oba sposoby myslenia: swoj indywidualny, wyuczony od dziecka i ten ponadludzki, bedacy ponad jednostkami, bedacy czescia Krolestwa Niebieskiego, oparty na swiadomosci jednosci wszystkich i wszystkiego

zdaza sie, ze zdezenie tych dwoch roznych rodzajow myslenia prowadzi do bardzo silnych konfliktow i jesli ktos nie ma w sobie dosc szacunku do siebie, swiata, ludzi i swiata duchowego, nie ma w sobie dosc pacyfizmu i milosci, temu odpierdala (czytaj trwa przy blednych przekonaniach mimo, ze dostrzega ich sprzecznosc)
wiecej 'u mnie'
_________________
za szybko jest cierpieniem i za wolno jest cierpieniem
bawmy sie dobrze zanim dojdziemy

[Nina2]

Uzasadnij, wyloz, precyzuj.
Wiecej i prosciej u De Mello.
O Nim mozemy powiedziec ze oswiecony.
Wiec przyklad jest. Teraz czytajmy i dorownajmy.

[11ksiezyc]

[11ksiezyc]

[cube]

Hejka :)

Witam ponownie po dłuższej nieobecności.
Niewiele się u mnie zmieniło. Ostatni rok był chyba najgorszym w moim życiu.
Depresja, która dorwała mnie w czerwcu ubiegłego roku, trzyma mnie do dziś.
Przez dziewięć miesięcy przeleżałem bezczynnie na wersalce z drobnymi przerwami na epizodyczną i dorywczą pracę.
W lutym tego roku było już tak źle, że zdecydowałem się na ponowny pobyt w krakowskiej klinice. Zostałem z niej wypisany na początku maja z diagnozą zespołu paranoidalnego i epizodu depresyjnego umiarkowanego. Obecnie chodzę na oddział dzienny Terapii Zaburzeń Nastroju i Depresji. Jestem na psychotropach i antydepresantach.
Od jakiegoś czasu mam wahania nastroju, od głębokiej depresji i wylegiwania w łóżku, do w miarę dobrego samopoczucia i względnej aktywności. Nie pracuję. Utrzymuję się z ubogiej renciny, finansowo wspiera mnie ojciec. Myślę, że od września podejmę pracę chociaż na pół etatu w szkole muzycznej, jeżeli się uda znaleźć.
Czasami pomedytuję, czasem się pomodlę. Generalnie światopoglądowo jestem ateistą, ale nie materialistą. Nie wierzę w nic, ale mam swoją skalę prawdopodobieństwa, na której umieszczam takie kwestie, jak życie po śmierci, 2012 itp.

To tyle u mnie. Skrobnę Wam coś jeszcze jak uda mi się znaleźć pracę i w miarę ustabilizować nastrój.

Namaste
cube

[Nina2]

Hm, to przykre.

Depresja to IMHO jakiś błąd w psychice, a powinniśmy na tyle znać swoją, żeby znaleźć co nie gra i szybko naprawić a nie miesiącami się z sobą cackać.

(Mi się nie zdarza, jak chwilowe gorsze samopoczucie, to znak, że muszę być chora, i zazwyczaj mija po paru dniach na aspirynie). Ale w ostatnich latach miałam 2 x objawy "jak"; tak, że mniej więcej zdaję sobie sprawę, co to jest. To są najniższe energie "tamas", bezwład, beznadzieja i inercja, i każda rzacz wymaga olbrzymiego wysiłku, radość życia znikła.
U mnie trwało raz miesiąc, a raz prawie dwa. Tyle, że ja znałam powód, tylko nie widziałam wyjścia. Pierwszy raz, jak znalazłam to ślepe kocię i myślałam, że wcale nie mam ochoty może aż kilkanaście lat przenosić go od miseczki na kuwetkę i z powrotem, ale beze mnie zginie, więc obowiązek. Przeszło mi po miesiącu, jak zauważyłam, że na jedno oczko widzi i wcale nie jest takim inwalidą.
A drugi raz, jak podpisałam coś jakiemuś domokrążcy na odczepne i nagle znalazłam się z odłączonym kompem! Zmiana serwera, która może potrwać. Mówiono mi, że to objawy uzależnienia, że net to elektroniczny narkotyk, ale objawy były jak przy depresji. Tu w energiach było troche więcej "radżas", gniewu (lepiej być złym niż nieszczęśliwym) i co parę dni dzwoniłam, pyskując, do agencji.
W sumie 2 x zmieniałam serwera i w końcu powróciłam do starego. Kosztowało mnie to 2 miesiące bez kompa i ponad 100 euro.
PS: Sąsiadka mi na depresję dała ziele pokrzywy, radziła w herbatce. A można na świeżej zrobić omlet ze szpinakiem, jet pyszny i bardzo wzmacniający, zwłaszcza wiosną.

W każdym razie, cube, koniecznie musisz znać powód swojej depresji. Latanie po psychiatrach to zrzucenie z siebie odpowiedzialności za własną psychikę. A kto ma się na niej znać lepiej niż Ty sam? Także prochy z apteki podobno mają okropne skutki uboczne.
Niedawno znowu wkleiłam na jakimś forum mój tekst o pokłonach (oczyszczenia wstępne, nyndro w buddyźmie, jest gdzieś w moim podforum), a tam w zakończeniu:

[Reklama]