smierc

[freelaw]

[Reklama]

[dominikdano]

JULIAN PRZYBOŚ:
Jak klasyczni wędrowcy poetyccy w poszukiwaniu ostatecznej prawdy dotarł bohater Stachury zezwłok zwierzęcy i poprzez pustą noc - do takiej konkuzji: "Zobaczyłem całą jaskrawość. Zobaczyłem całą jaskrawość tego, że tu nie chodzi ni o śmierć, ni o życie, ni o sens i bezsens, ni o istotę i istnienie, ni o przyczynę i skutek, ni o materię ducha, ni o dobro i zło, ni o światłość i ciemności i tak dalej, i tak dalej, ale o coś zupełnie innego. Chodzi o to wszystko razem wzięte i podane na tacy." I dalej: "Zobaczywszy całą jaskrawość, więc zobaczywszy całą jaskrawość, można dalej śmiało żyć. I nawet coraz śmiało. Co też będę czynił."

[11ksiezyc]

za pomylke z nickiem przepraszam, rozkojazony jestem

pewnie nie kazdy zgodzi sie z moja interpretacja opisanego doswiadczenia tym bardziej, ze nie znamy zbyt wielu szczegolow i klucz do prawdy moze miec tylko zainteresowana osoba, ale napisze jak to widze
unoszenie kojazy mi sie z 'lataniem', a to w kazdej wizji i snie jest elementem pozytywnym oznaczajacym progres
las tu jest miejscem symbolicznym, jako takie nie moze pokazac sie zbyt szczegolowo; moze oznaczac zwiazek z innym systemem myslenia/odczuwania
to jakby czesc wlasnej natury budzila sie i przypomniala o sobie
dokladniej da sie to okreslic obserwujac wlasna aure i energie przy takich doswiadczeniach; roznice wskazuja na to co sie wydazylo

wybiegajac jeszcze dalej przypomne scene opisana w Biblii jako zeslanie Ducha Sw.
tam zainteresowani slysza szum wiatru i dzwiek pozaru

mowiac prosto freelaw, dorobiles sie nowego przewodnika
tego typu doswiadczenia potrafia sie bardzo roznic od siebie, bo kazdy przewodnik ma swoja fantazje; czesto jednak chca przedstawic sie w jakis sposob
zwykle jakis czas kreca sie kolo czlowieka; musi nadejsc odpowiedni moment
pojawiajaca sie wizja moze ujawnic troche informacji o charakterze przewodnika

z definicji przewodnik odchodzi, gdy zrobimy swoje w czesci, w ktorej mial nam byc pomocny
pojawia sie wtedy mieszanka uczucia pustki, porzucenia i satysfakcji oraz pewnej obojetnosci
pod wzgledem emocjonalnym wszystkie te 'emocje' doswiadczane sa ponizej emocji zewnetrznych znanych ludziom; sa nieco glebiej, na poziomach niezaleznych od aktualnego wcielenia
gdzies w okolicach 6. i 7. poziomu zaczynamy rozrozniac te dwa poziomy siebie i OBE, o ktorym wspominalem jest wlasnie taka skrajna wycieczka na druga strone siebie (jesli bylo spontaniczne)

pogorszenie samopoczucia wynika z glebokiej wewnetrznej swiadomosci, ze jest cos do zrobienia
czasem potrafi byc tak nieznosne, ze dominuje ponad wszystkim w zyciu i mija dopiero, gdy przepracujemy jakas wazna sprawe
tak dzieje sie np. u osob, ktore przygotowuja moje terapie
tu chodzilo raczej o przyjecie wlasciwego nastawienia, co wymagalo, by biezace zycie zostalo nieco wstrzymane
pogorszenie samopoczucia zmusza do uwolnienia sie od biezacych spraw

pojawienie sie zwlaszcza pierwszych przewodnikow jest szczegolnie silnym doswiadczeniem; ich myslenie staje sie czescia naszego myslenia, wiec czesto jestesmy w stanie zauwazyc roznice; rowniez zmiany energetyczne sa wieksze
z czasem przestajemy zwracac taka uwage, przywykamy, niektorych mozemy nawet pominac i ktos inny nam moze zwrocic uwage na zmiany
maksymalna ilosc przewodnikow to 12, choc takie pelne wypelnienie Rady jest raczej rzadkie, przy jakims bardzo waznym zadaniu

dopoki jestesmy na poziomach nizszych niz 8. (6. lub 7.) mozemy miec przewodnikow tylko 11. poziomu tzn. niezaleznych, niepolaczonych w Wielkiego Ducha
ci, ktorych mamy jako pierwszych zostaja z nami zwykle dosc dlugo, nie tylko na czas jakiegos malego zadania i jesli dotrzemy do 8. poziomu zbieramy dla nich ogromna ilosc zaslug prowadzaca do dalszych awansow
znacznie latwiej stwierdzic, czy ktos jest na 7. czy 8. poziomie nie po tym, czy ma otwarte czakry (ktore sa przeciez nietrwalymi tworami energetycznymi), ale wlasnie po tym, czy ma juz przewodnikow 12. poziomu
moment Wielkiej Wizji jest momentem szczegolnym dla wszystkich polaczonych ludzi i istot i wszystkim przynosi wiele laski

gdy zaczynamy pracowac z przewodnikami zaczynamy okres pewnego szczegolnego 'materializmu' duchowego, w tym sensie, ze spora czesc naszego zycia zaczyna krecic sie wokol zarabiania dobrej karmy
widzimy jakie kozysci energetyczne i duchowe przynosi robienie tego co do nas aktualnie nalezy i buduje to motywacje, by angazowac sie w takie dzialania
wszystko oczywiscie jesli podjelismy trud ustalenia czego wlasciwie oczekuje sie po nas i wykazalismy chec bycia kierowanym z gory przez przewodnikow
bywaja tez skrajnie odmienne postawy takie jak nazywanie tego 'kosmicznym niewolnictwem', skrajna obojetnosc i zamkniecie w swoim systemie przekonan, czy tez niechec do kontaktu

przepraszam za lekki spam, ale mysle, ze tego dotyczylo doswiadczenie freelawa
_________________
za szybko jest cierpieniem i za wolno jest cierpieniem
bawmy sie dobrze zanim dojdziemy

[11ksiezyc]

[Nina2]

Nic mi to nie mówi. Teraz mi słabo i smutno.
Nie mam z kim wymienić kilku słów miłości.
Inni mają bebechy, ja już tylko głowę.

[dominikdano]

Samotność wg Osho

[Nina2]

OK, taka samotność też jest na umieranie. Teraz jeszcze z niej wyjdę. Siły wracają: ranne praktyki moich gości są bardzo skuteczne, robię je razem z nimi. Najpierw szczotkowanie na sucho całego ciała wspaniale budzi i poprawia krążenie, potem zimny prysznic (dla mnie na przemian z ciepłym), potem gimnastyka czy joga by rozciągnąć mięśnie, pół godz. medytacji na pustkę i 15 min ćwiczeń wizualizacji (tu jestem noga). Ich wegetariańskie jedzenie też jest zdrowe, lekkie i smaczne. I dużo snu (widocznie byłam niedospana). A w obecności uporządkowanych umysłów nawet sen jest spokojniejszy i zdrowszy.
A co do poczucia samotności, to stosując mój schemat zaspokajania potrzeb widzę brak w potrzebach emocjonalnych. A ta jest tylko jedna: kochać i być kochanym. Więc tu mam za mało tej wymiany z innymi. Że w realu teraz jestem singlem – załatwię to przez internet. Mam czat – na nim kłótnie i rywalizacje. Tylko w gejowskich pokojach miło i serdecznie, panowie wymieniają całuski i uściski. Wirtuel, ciała zostają przed monitorami, ale charaktery i emocje prawdziwe i te same. Pobawię się z nimi. Miło.

[dominikdano]

nie zmuszam do klikania :)
http://www.youtube.com/watch?v=4o5hmD8Rrsk&feature=related

[Nina2]

(I znowu nie zapowiadasz...)
No, thx. Ja się nie modlę. Do kogo? No, czasem tam podziękuję "w górę" za piękny pejzaż czy otrzymane przyjemności, ale to zupełnie niezobowiązująco. Wiem, że najwyższy jest bezosobowy, i z tamtego pktu widzenia wszystko jest zawsze OK. Nawet jakby tu moje ciało rozjechał pociąg.
Modlić się tak jak tam, prosić o coś – to marnować pulę swojej dobrej karmy na pierdoły.
No, thanks. Zbyt katolickie dla mnie. Zacisnę zęby i sama przeczekam.

Niemniej dziękuję, ddn, za dobre intencje.

[Nina2]

OK, ja wychodzę z mojej obojętności. Pomogło parę rzeczy. Naprawiłam ciało, dodano energii i ogrzano serce.
Ale przy okazji, ten cytat ze Stachury, co zamieściłeś:

[dominikdano]

Przypadek Stachury trudno rozjaśnić.
Czy w ogóle był oświecony?
Nikt na to przecież nie odpowie.

Czy oświecony może popaść w depresję, dostać kuku na muniu itp.?
Kwiestia raczej teoretyczna, bo kto niby miałby to ocenić i jak?
Psychiatra? Psycholo? Na jakiej podstawie?
Wielu natomiast miewało takie stany umysłu, jak depresja, apatia, stany lękowe itp., zanim się przebudzili.
Bo są to właśnie stany zagrożonego umysłu.
Umysł chce istnieć za wszelką cenę.
Mistyk dążący do przebudzenia jest dla umysłu najniebezpieczniejszym wrogiem.
Medytującego pod figowcem Buddę zwalczał umysł, przejawiający mu się jako Mara.
Jezusa przebywającego samotnie na pustyni kusił szatan - podobny twór mitycznego umysłu.

[Nina2]

Z tego co pisał: widział tę całą jaskrawość częściej i lepiej niż ja. Studiował mistyków. Dyskutował z Górskim o naturze czasu. Charyzmę i talent miał. I to wszystko było spontaniczne.

Czyli: oświecenie było. Ale między oświeceniem a w pełni zrealizowanym stanem Buddy jest "10 ziem boddhisattvy + 3 stany "egzystencji bez formy" mówi tradycja kagyu. Oświecony od tygodnia nie równy Buddzie (choćby wgląd wewnętrzny był ten sam). Wypadnie z przemęczenia, zapomni, nawet nie potrafi doświadczenia ująć w słowa by wytyczyć szlak dla umysłu. A pzrede wszystkim – nie potrafi powtórzyć, więc myśli, że wypadł z raju na wieczność.
To może być to. Rozpacz po (chwilowo) utraconym oświeceniu.
Przecież nikt z nas nie potrafi od razu chodzić po linie. A utrzymać umysł w stanie dhyana to podobna trudność. Byle muśnięcie i się spada. No i przeszkadza brak przyspieszonych oczyszczeń.
Sted napisał całą książkę "Się" o braku ego a te końcowe kartki przed samobójstwem pełne cierpienia i żalu nad sobą (?). Wpadł w cierpienie. A "oświecony nie cierpi"? "po oświeceniu koniec cierpienia"? Wypadł ze stanu oświecenia?

Jak widać – wszystko możliwe.

[Nina2]

Czyli: te buddyjskie metody na oczyszczenie każdej skazy umysłu jednak dobre. Bo gdy wszystko dobrze, to mamy skłonność spocząć na laurach i się lenić. Aż życie nam znowu dosoli.
A tymczasem dopiero po oświeceniu zaczyna się prawdziwy zapierdol. "Przyspieszone oczyszczenia". I tu się Sted na jakimś potknął. Zdarza się, dalsze etapy przerobi już w nowym ciele i tyle.

Tak to widzę.

[dominikdano]

Przekazał swoje doświadczenie mistyczne, ale oświecenie to nie tylko zobaczenie "calej jaskrawości", jak słusznie zauważyłaś. Trzeba to jeszcze urzeczywistnić, a nie wystarczy tylko zobaczyć.
Czy będzie miał jeszcze szanse, kiedyś tam w innej egzystencji? - to spekulacje religijnego umysłu tylko.

Twierdzę, że istota oświecona, urzeczywistniony mistyk, popadając w tarapaty zdaje sobie sprawę, że są one czymś skończonym, przejściowym i nie odbiera sobie życia z tak nędznej przyczyny.
Tales z Miletu zapytany o to, jaka jest różnica między życiem a śmiercią odparł, że nie ma żadnej. "To dlaczego nie umierasz?" zapytano go podchwytliwie. "Własnie dlatego, że nie ma żadnej różnicy" - odparł.
Stachura chyba tego ciągle nie wiedział.

[freelaw]

księżycu, bazowe (zdaje się) pojęcia których używasz interpretując to moje doświadczenie są dla mnie całkiem nowe. Jednak całość opisu w jakiś sposób do mnie przemawia. Być może masz bardzo dużo racji. Niełatwo mi o tym szerzej powiedzieć i nie będę się w tym momencie na to silić, ale dziękuję i mam nadzieję że odczuwasz że to "dziękuję" ma swoją wagę :-)

[Reklama]