smierc

[dominikdano]

Reegzystencje

Jego sny-nie sny mają ciągle jeden dominujący motyw. Od bardzo dawna powtarzający się w rozmaitej scenerii. Otóż spotyka w nich tę samą istotę, ale też pojawia się ona ciągle w innej postaci. Czasem jest kobietą, a czasem mężczyzną, lecz zawsze jest między nimi silne przesunięcie w fazie życia. Gdy on jest młodzieńcem ona jest już staruszką, gdy jest dziewczyną, on jest już niestety sędziwym starcem. Nigdy nie są w nich, w tych jego snach-nie snach, rówieśnikami. A przecież czuł, że jednak kiedyś nimi byli, a właściwie miał pewność i również tego, że są czymś nierozerwalnie związani. Nie pamiętał jednak sytuacji, która mogła być powodem niedającego się zsynchronizować rozjechania tych śnionych – nie śnionych cyklów egzystencji. Śnił też, że odradzał się w nieczłowieczych formach. Parę razy jako zwierzę. Raz i na krótko był synem tytanów. Ale to było już dość dawno temu. I tylko w tych snach nie było jej wcale.
Osobliwe jest, że zwierzęta się go nie boją. On również się ich nie lęka. Dzikie ptaki śmiało siadają mu na ramionach. Niekiedy zdarza mu się być w jakimś odludnym miejscu. Na przykład w trakcie odosobnienia wiosennego udaje się do miejsc pełnych mocy, do oddalonych od ludzkich siedzib pustelni, co bardzo sprzyja praktyce. Wtedy czasem podchodzą do niego wszelkie istoty leśne, łąkowe, górskie, a nawet wodne. Te łagodne, bojaźliwe i te zazwyczaj dla ludzi groźne. Nic złego się jednak nie dzieje ani im, ani jemu. Ktoś to kiedyś przypadkiem zauważył i rozpowiedział innym, przez co dla gminu stał się kimś w rodzaju boga, czy świętego, albo też w nieżyczliwej wersji uchodził za czarnoksiężnika i maga oswajającego, czy wręcz ujarzmiającego diabelskimi sposobami potworne bestie. Owszem, intuicyjnie poznawał stany umysłów nie tylko ludzkich, ale i zwierzęcych. Praktyka duchowa rozwija nieraz i takie subtelne i unikalne umiejętności. Przenikanie umysłów innych istot pojawić się może u mistyka już bardzo zaawansowanego. A on jest tu mistrzem i zarazem opatem klasztoru gromadzącego ponad setkę mnichów, mniszek i równie liczną grupę nowicjuszy i osób świeckich. Gdy przed wielu laty przywędrował w to miejsce z kilkoma adeptami jeszcze, to niczego tu nie było. Za mieszkanie służyła im stara, rozchwiana i dziurawa szopa. Teraz stoi wygodny i malowniczy klasztor otoczony zadbanym ogrodem. Widok jest przepyszny. I nie dziwi wcale, że stał się miejscem pielgrzymek, słynnym nie tylko z powodu charyzmatycznego opata, ale również odwiedzany dla urody samego tego miejsca. Oczywiście przybywają doń również zostający tu na dłużej adepci pragnący poznać mądrość i prawdę. Wielu pozostaje na stałe, ale nie wszyscy są przyjmowani. O tym, czy ktoś zostanie i czy będzie członkiem wspólnoty decyduje tylko mistrz.
W tej chwili jest dwójka pragnących poświęcić się praktyce i od kilku dni oczekujących pod bramą na jego decyzję. To nie tylko sprawdzian siły woli, wytrwałości, czy okazanie przez aspirujących ich determinacji. Jest również wielką próbą dla mistrza. Tym razem sytuacja jest szczególnie dramatyczna. Nie widział ich nawet jeszcze i z nimi nie rozmawiał. Jednak wie o nich więcej niż sami o sobie wiedzą. Młodzieńcy są w podobnym wieku i obaj spełniają warunki do życia mnisiego. Szkopuł w tym, że ten drobniejszy i niższy jest właśnie tą istotą ze snów sędziwego opata.

[Reklama]

[Nina2]

No to się dogadają, gdzie tu problem? Czy koniecznie muszą być rówieśnikami? To wymagane tylko w doborze seksualnym na małżeństwa hetero- (ale i tak częste wyjątki). Tam chodzi o spędzenie jednego życia razem.

Na Karma-Lingu wiek nie ma znaczenia, liczy się jakość aury nie wiek ciała. (Widziałam dostojny taniec Wadżry (od Lamy Norbu) w wykonaniu pań 60+.) Tam czas nie istnieje (lub jest kolisty jak w Azji nie liniowy.)
10 lat temu z Charlesem u Alexa byłam zażenowana, że oni tacy młodzi a ja już stara. Odpowiedzieli (myślą):
- No prob. Next time, gdy się spotkamy, my możemy być starzy a ty nowe życie zaczynać.

[dominikdano]

Czyżbym napisał erotyk, Nino?

[11ksiezyc]

swoje fantazje wyrazamy w rozny sposob ;)
_________________
za szybko jest cierpieniem i za wolno jest cierpieniem
bawmy sie dobrze zanim dojdziemy

[dominikdano]

Księżycu, swoje fantazje wyrażamy nie tylko tworząc bajeczki, czy pisząc opowiastki, co jest ich naturalną podstawą, ale przede wszystkim komentując je. Dlatego mówi się, że komentarz jest twórczością jego autora. Komentujący ujawnia nie tylko swoje fantazje, ale również poziom swej świadomości :)

[Nina2]

[Nina2]

Nawet Jezus miał umiłowanego ucznia.

[Reklama]