smierc

[dominikdano]

Błogosławieni

ubodzy
beati pauperes spiritu quoniam ipsorum est regnum caelorum

są jak kamienie
niczego nie pragną
miejscami gładkie
miejscami szorstkie
zwyczajne bosym stopom

którzy się smucą
beati mites quoniam ipsi possidebunt terram

są jak sól ziemi
gdy utraci swój smak
łzy smutku
łzy radości
współczucie niezrównane

cisi
beati qui lugent quoniam ipsi consolabuntur

są jak obłoki
kto miałby je schwycić?
ciała formy
ciała pustki
wszystko przenikające

którzy łakną i pragną sprawiedliwości
beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam quoniam ipsi saturabuntur

są jak zdroje
obfite życiodajne
poją owce
poją i wilki
nie czyniące różnicy

miłosierni
beati misericordes quia ipsi misericordiam consequentur

są jak drzewa
przy gościńcu sadzone
owoce darujące
owoce niezakazane
pierworodnie niewinne

czystego serca
beati mundo corde quoniam ipsi Deum videbunt

są jak motyle
nad łąkami pląsające
bez planu
bez intencji
piękne i zwyczajne


którzy wprowadzają pokój
beati pacifici quoniam filii Dei vocabuntur

są jak cisza
przychodząca po burzy
tak nieoczekiwana
tak jednak upragniona
doskonale łagodna sama z siebie

którzy cierpią
beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam quoniam ipsorum est regnum caelorum

są jak ocean
rozległy i niezgłębiony
nigdy niewysychający
nigdy niewyczerpany
klify stromiste cierpliwie kruszący

[Reklama]